Wednesday, February 9, 2011

ԼՈՒՅՍԴ ԲԱՐԻ

ԴՈՒ ՀԻՄԱ ՏԱՔՈՒԿ ՔՆԱԾ ԵՍ, ԻՄ ՀՐԵՇՏԱԿ:
ԹԱՔՆՎԱԾ ՎԵՐՄԱԿԻԴ ՏԱԿ,
ՏԵՍՆՈՒՄ ԵՍ ԵՐԱԶՆԵՐ ԲԱԶՄԱԲՈՎԱՆԴԱԿ:
ԻՍԿ ԵՍ ՆՍՏԱԾ ԱՅՍ ՏՈՂԵՐՆ ԵՄ ԳՐՈՒՄ ՔԵԶ,
ՈՐ ԵՐԲ ԶԱՐԹՆԵՍ ԱՌԱՎՈՏՅԱՆ ՈՒ ՍԱՅԹ ՄՏՆԵՍ,
-ԼՈՒՅՍԴ ԲԱՐԻ, ԻՄ ՀՐԵՇՏԱԿ,- ԱՍԵՄ ԵՍ ՔԵԶ:
2009թ. ©Արամ Հակոբյան (Arxangelo)
Հեղինակ: Arxangelo на 15:34
Պիտակներ: ,
0

2 comments:

  1. Unknown10 February, 2011 23:02

    Նոր "ինտերնետային սիրո" վերաբերյալ բանաստեղծություն էր: Լավն էր... խառը հանգավորումը երբեմն հաճելի ա լինում:

    ReplyDelete
  2. Arxangelo10 February, 2011 23:51

    ապրես շատ: Հա սիրում եմ երբեմն խառը հանգավորել

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...