Ախր ինչու՞ ես դու այդքան սիրուն,
Ինչու՞ ես դու ինձ խելքահան անում:
Ախր ես ինչպե՞ս էլ Քեզ չսիրեմ,
Ախր ես ինչպե՞ս քո գովքը չերգեմ:
Նորից ծուխը ծխախոտիս դարձավ ինձ ընկեր,
Նորից նա մեղմիկ բարձրացավ դեպ վեր:
Իմ տեղը ծխախոտս է լուռ ու մունջ ծխում.
Այս ի՞նչ մեծ վերք ես թողել իմ սրտում:
Սիրտս ճաքճքած քո գովքն է երգում,
Բազում կես եղած նա քեզ է տենչում:
Սիրտս վիրավոր, սիրտս մահամերձ
Ծխում է նա էլ ծխախոտիս պես:
2010
©Արամ Հակոբյան (Arxangelo)
0 մեկնաբանություն(ներ):
Post a Comment